AI Summit PJAIT 2025, czyli wszystko o AI wczoraj, dziś i jutro

Za nami już II edycja konferencji AI Summit PJAIT, poświęconej przyszłości i rozwoju AI oraz wyzwań jej towarzyszących. Tegoroczna konferencja zebrała wiedzę i doświadczenie aż 40 prelegentów z ponad 30 firm i instytucji, którzy dzielili się nią z licznym gronem uczestników na sali.

Konferencję AI Summit PJAIT 2025 zorganizowaliśmy wspólnie z naszymi partnerami flagowymi Orange Polska i Wirtualna Polska, tworząc na ten cały jeden dzień wyjątkowe miejsce spotkania nauki i biznesu z pasjonatami sztucznej inteligencji.

Oczekiwania co do naszej konferencji były ogromne, cała sala bowiem od wczesnych godzin porannych wypełniona była do ostatniego miejsca, co najważniejsze jednak — zdecydowana większość uczestników pozostała z nami do samego końca.

Niemal 10 godzin przeróżnych wystąpień i paneli dyskusyjnych, śledzonych było z zaciekawieniem, wiele razy w reakcji na ciekawe czy zaskakujące wypowiedzi, spotkaliśmy się z owacjami wprost z sali przysłuchującej się temu, jak eksperci, naukowcy i praktycy widzą dziś teraźniejszość i przyszłość sztucznej inteligencji.

Entuzjazm i zainteresowanie uczestników konferencji widać było i słychać przez cały dzień, nie tylko na sali, ale i w przerwach, podczas których szeroko dyskutowano o tym, o czym usłyszano podczas wystąpień — w kuluarach słowa AI i ChatGPT odmieniane były przez wszystkie przypadki.

O tym, jak bardzo interesujący był to czas, niech świadczy, chociażby fakt, iż podczas ostatniego panelu dyskusyjnego — już późnym wieczorem, kiedy to Dariusz Rosiak poinformował o tym, że czas się już nam skończył i zapytał publiczność, czy może zadać jeszcze jedno pytanie Jackowi Dukajowi oraz Andrzejowi Draganowi, ta entuzjastycznie wyraziła chęć dalszego słuchania.

No ale zacznijmy od początku. Oczywiście nie sposób w jednym podsumowaniu streścić tych wielu godzin i wszystkich ciekawych informacji, które wypełniły umysły zgromadzonych, ale spójrzmy, chociażby pokrótce, czego świadkami byliśmy w minioną środę.

Autorką pierwszej prelekcji była dr hab. Ewa Satalecka — Dziekana Wydziału Sztuki Nowych Mediów PJATK, która w swoim wystąpieniu zastanawiała się, czy sztuka przetrwa pojawienia się AI. Oczywiście nie miała przy tym żadnych wątpliwości, nie tylko ze względu na historię sztuki — pierwsze odkryte dzieła sztuki datowane są na 75 tysięcy lat wstecz, a przez człowieka współczesnego na 30 tysięcy lat, ale jak skwitowała w późniejszym panelu dyskusyjnym — Sztuka jest sztuką, jeśli zostanie uznana za sztukę, czy stworzysz ją przy użyciu młotka, dłuta czy AI to twój wybór.

Dobrym przykładem w kontekście wspomnianej historii sztuki, który padł w panelu dyskusyjnym, był przykład malarzy, którzy swojego czasu przestraszyli się tego, że ta sztuka nie przetrwa z chwilą pojawienia się fotografii — jak wiemy, nic takiego się nie wydarzyło.

Czy na pewno sztuczna sztuka? Głos — drzwi do duszy

Niezwykle ciekawie wyglądała następna prelekcja Kamila Sołdackiego z ElevenLabs, który przy pomocy całego wystąpienia dr hab. Ewy Sataleckiej stworzył na żywo konwersacyjnego agenta AI, który to w jednej chwili stał się asystentem pani Dziekan i odpowiadał później na pytania zebranych, związanych z wiedzą, którą się przed chwilą podzieliła. Z sali padło akurat pytanie, właśnie o to czy sztuka przetrwa i podobnie jak dr hab. Ewa Satalecka, AI nie miał co do tego żadnych wątpliwości.

W kolejnej prelekcji, będącej wprowadzeniem do następnego panelu dyskusyjnego o odpowiedzialnym AI, Iza Krzemińska z Orange Polska uświadamiała, iż AI niesie ze sobą pewne zagrożenia dla nas, w szczególności związane z faktem,  że sztuczna inteligencja przyzwyczaja nas do natychmiastowych odpowiedzi, a co za tym idzie, coraz mniej myślimy i co najgorsze, może to doprowadzić finalnie do braku refleksji nad tymi odpowiedziami. Panel dyskusyjny na ten temat, z jednej strony wskazywał na nieodpowiedzialność przyświecającą wdrożeniu AI. Zdecydowano się tu, najpierw udostępnić ją w zasadzie wszystkim na świecie, bez uprzedniego sprawdzenia efektów jej zastosowania przez społeczeństwo. W efekcie modyfikuje się ją na żywym organizmie, a tak naprawdę nadal nie znamy długofalowych konsekwencji korzystania z niej.

Co dziś już wiadomo, AI pozbawia nas między innymi pewności siebie. Konrad Maj z Uniwersytetu SWPS przytoczył tu akademickie przykłady eksperymentów, w ramach których przyporządkowano studentom wykonanie określonych zadań ze wsparciem AI, a później wykonanie innych samodzielnie — studenci wybierali niestety już te mniej ambitne i mniej trudne zadania.

Z drugiej strony, ten peleton z AI już jedzie, więc nawet jeśli ktoś teraz będzie się opierał przed tą rewolucją, zostanie z tyłu i w końcu siłą rzeczy i tak będzie musiał do niego też dołączyć. Nie ulega przy tym wątpliwości, że AI nas zmienia, jak zmieniał nas każdy like na Facebooku czy smartfony, więc problem, z którym musimy się teraz zmierzyć, sprowadza się do znalezienia takiego rozwiązania, które sprawiłoby, by AI zmieniało nas pozytywnie, na plus dla jego użytkowników, a nie samych bigtechów.

AI Made in EU

Następna prelekcja Pawła Krupińskiego z Wirtualnej Polski, poświęcona była konieczności większego zaangażowania Europy w budowanie i rozwój AI. Na dziś to USA i Chiny kontrolują aż w 75% rynek AI na świecie, Europa jedynie 10%. To pociąga za sobą problemy z prywatnością, transparentnością i etyką rozwiązań związanych ze sztuczną inteligencją, z której korzystamy dziś wszyscy.

Wynika to przede wszystkim z tego, iż globalna produkcja niezbędnych tu chipów, zlokalizowana jest właśnie w USA (NVIDIA) i Azji (Samsung i TSMC). Jednocześnie, Europa, mogąc pochwalić się znamienitymi uczelniami technicznymi w Zurichu, Oxfordzie, Cambridge czy Warszawie, wypuszczającymi co roku świetne talenty informatyczne, pozwala na późniejszy ich eksport do USA i Azji.

Niezwykle ważny w kontekście naszej sytuacji geopolitycznej był panel dyskusyjny, poświęcony zastosowaniu AI w militariach. Szeroko omawiano tu wykorzystywanie AI w systemach ofensywnych i defensywnych w Izraelu czy Ukrainie, czyli w krajach bezpośrednio zaangażowanych obecnie w działania wojenne. Nie zabrakło też odpowiedzi na pytania, gdzie w tym jest teraz Europa i NATO, które to na szczęście intensywnie inwestują w rozwiązania sztucznej inteligencji i ich zastosowanie na polu walki.

AI: the security challenge of tomorrow today

Podobne tematy, zastosowania AI w systemach atakujących i obronnych, aczkolwiek w innym obszarze cyberprzestrzeni, poruszył Dawid Jankowski z SII. Przekonywał on, iż obiektem cyberataków jest w 80% człowiek, a więc najsłabsze ogniwo. AI sprawiło, że są one coraz bardziej precyzyjne i skuteczne. Dla przykładu ataki typu phishing, dzięki sztucznej inteligencji pozbawione są już błędów w fałszywych e-mailach, przez co łatwiej jest się nie „złapać” niektórym pracownikom dużych firm.

Podobne zagrożenia niosą ze sobą ataki typu vishing, przeprowadzane teraz na niespotykaną do tej pory skalę — kiedyś potrzebne do tego były całe call center, dziś załatwia to AI.

Kolejny panel dyskusyjny skupił się na zastosowaniach sztucznej inteligencji w biznesie, a przede wszystkim na zagadnieniach o tym, co w dzisiejszych czasach w przedsiębiorstwach chcących konkurować na rynku, niesie ze sobą zastosowanie AI w kluczowych procesach. Oczywiście temat rzeka, z dyskusji przebijał się jednak wątek, iż AI dziś to realna przewaga w biznesie. Daje ona przedsiębiorcom przede wszystkim optymalizację procesów, efektywność, informacje oraz sprawne ich przetwarzanie i analizę.

Przy czym, jak przekonywała Aleksandra Suchorzewska z Accenture, wdrożenie AI w firmach nie może być jedynie elementem cyfrowej transformacji, nie wystarczy „włożyć” AI w jednym czy drugim dziale, konieczne jest przebudowanie całego biznesu i wdrożenie go w odpowiednich miejscach i w odpowiedniej skali.

Ale kosmos — wyzwania i trendy

Niezwykle ciekawie wyglądała prelekcja Marcina Mazura z Polskiej Agencji Kosmicznej, który to przybliżył zgromadzonym, że już dziś każdy z nas korzysta z kosmicznych technologii. Choćby w przypadku sprawdzania prognozy pogody, nawigacji i map samochodowych w telefonie, korzystania z internetu, systemów bankowych czy monitoringu transportu.

W panelu dyskusyjnym o wdrożeniach AI mocno wybrzmiały zagrożenia, jakie ona niesie w edukacji. Uczniowie i studenci masowo dziś korzystają z rozwiązań sztucznej inteligencji, co widać wyraźnie w statystykach sprawdzanych podczas przerw szkolnych, kiedy to ich wykorzystanie wyraźnie maleje.

Nadzieję w tym zakresie upatruje się w udostępnieniu narzędzi AI, które nie będzie pisać całych wypracowań, a pomogą tylko poprowadzić przez cały proces ich tworzenia. Dobrym przykładem jest tutaj Gemini Canvas od Google. Co do wdrożeń AI w firmach, też często nie wygląda to optymistycznie. Przedsiębiorcy inwestują, kupują rozwiązania AI, a później pracownicy wykorzystują ją przeważnie tylko do pomocy przy pisaniu e-maili. Sztuczna inteligencja powinna mieć tu dużo szersze zastosowanie, choćby do zbierania danych, informacji i ich głębokiej analizy, co znacznie upraszcza i przyspiesza wiele procesów w przedsiębiorstwach.

Czy nowe LLMy to modele rozumujące, czy recytujące?

Wisienką na torcie była prelekcja Andrzeja Dragana, który to w prosty dla wszystkich sposób wyjaśnił, jak działa i nie działa sztuczna inteligencja na przykładzie ChatGPT. Poznaliśmy tu w zrozumiałym i przystępnym języku opis drogi od prostych modeli LLM do modeli zdolnych rozwiązywać samodzielnie skomplikowane działania, a nawet wygrać olimpiadę matematyczną. Co ciekawe, wygrać ją rozwiązując 5 z 6 zadań i przyznając się przy tym, iż szóstego nie potrafiła rozwiązać — bez halucynowania.

Na koniec mogliśmy posłuchać niezwykle ciekawej i ożywionej dyskusji Jacka Dukaja i Andrzeja Dragana, o której już wspominaliśmy na samym początku. W zasadzie był to spór o przyszłość AI, o to dokąd zmierza AI, a w szczególności czy słusznie nazywamy sztuczną inteligencję, inteligentną.

Podsumowując już całość konferencji, wszystkie prelekcje i dyskusje, dostarczyły gościom ogromnej dawki wiedzy, która z pewnością rzuciła może nie całkiem nowe, ale inne i w wielu aspektach głębsze spojrzenie na to, czym jest dzisiaj sztuczna inteligencja w naszym codziennym życiu i czym będzie w przyszłości. Spór rzecz jasna nie został rozstrzygnięty, ale argumentacja obu stron była niezwykle ciekawa — żałujcie, jeśli Was przy tym nie było!