ZAPRASZAMY NA KOLĘDOWANIE W PJATK

Serdecznie zapraszamy na wykład otwarty dla grona PJATK oraz szerokiego grona publiczności Dr Małgorzaty Citko-Du Plantis (University of Tennessee, USA) “Game on „Japan”: How Video Games and AI are Reimagining Cultures”, który odbędzie się 18 grudnia 2025 r. w Auli A1 i będzie trwać od 12:15 do 13:45. Kuratorem wydarzenia jest Dr Jakub Karpoluk (PJATK).
Gry wideo stały się jedną z najbardziej dynamicznych i wpływowych form produkcji kulturalnej, oferując interaktywne doświadczenia różnorodnym społecznościom na całym świecie. Często przedstawiają one kultury w nowy i nieoczekiwany sposób, aby zapewnić rozrywkę. Projektanci gier i scenarzyści na Zachodzie, rzadko posiadający wykształcenie w zakresie kulturoznawstwa, historii i języków, zazwyczaj odwołują się do zbiorowej wyobraźni różnych kultur, a nie do wiedzy opartej na badaniach. Opierając się na stereotypach i kliszach, które mogą zniekształcać i reinterpretować fakty, zmieniają oni postrzeganie kultur, z których czerpią. Dotyczy to zwłaszcza sposobu przedstawiania aspektów przednowoczesnej kultury japońskiej w popularnych grach wideo produkowanych poza Japonią. Przetworzona poprzez kreatywne przetłumaczenie, które nie zawsze jest w stanie zrównoważyć rozrywkę z autentycznością kulturową, etycznym przedstawieniem i odpowiedzialnością wobec historii intelektualnej, „Japonia” wyobrażona w zagranicznych grach wideo jest często egzotyzowana, historycznie remiksowana i komercjalizowana. Promuje to jednak studia japońskie w czasach kryzysu nauk humanistycznych na wszystkich etapach edukacji. Szybki rozwój technologii sztucznej inteligencji, coraz częściej wykorzystywanej w produkcji gier wideo, dodatkowo komplikuje tę sytuację, umożliwiając nowe formy interpretacji i kreatywności, a jednocześnie zwiększając ryzyko zniekształcenia i zmniejszenia zaangażowania w oryginalne źródła kulturowe.
Doktor Uniwersytetu Hawajskiego w Mānoa jest adiunktem literatury i kultury japońskiej na Uniwersytecie Tennessee. Obecnie pracuje nad monografią zatytułowaną „Embracing Instability: Imagining „Man’yoshū” in Medieval and Modern Japan”, w której podważa wyłączną legitymizację jednego rękopisu Man’yōshū (Zbiór dziesięciu tysięcy liści, 759–785) – pierwszego zachowanego zbioru japońskiej poezji dworskiej (waka) – jako standardu dla badań, nauczania i tłumaczeń.
Twierdzi również, że „Man’yōshū” to nie tylko tekst, ale także obraz, ustabilizowana konstrukcja, gatunek, etykieta lub matryca wiedzy o „japońskości” w Japonii i poza nią. Jej zainteresowania badawcze obejmują niestabilność wiedzy i mechanizmy stabilizacji linii przekazywania wiedzy w kulturach przednowoczesnych, przedstawienia przednowoczesnej Japonii we współczesnych mediach popularnych, reprezentacje kobiet w kulturze japońskiej, historię intelektualną Japonii oraz nie-zachodnie humanistyki cyfrowe. Jest laureatką wielu grantów badawczych i nagród, w tym Japan Foundation, Fulbright oraz japońskiego Ministerstwa Edukacji, Kultury, Sportu, Nauki i Technologii (MEXT). Występowała na krajowych i międzynarodowych konferencjach, w tym Association for Asian Studies, Modern Language Association, International Congress on Medieval Studies oraz Medieval Academy of America; była również zaproszoną prelegentką w instytucjach badawczych, w tym na Uniwersytecie Yale i Dartmouth College.
Jest naukowcem zajmującym się sztukami performatywnymi i kulturą wizualną, specjalistą ds. Japonii, artystą teatralnym i kuratorem. Jest profesorem na Wydziale Kultury Japońskiej i Sztuki Nowych Mediów Polsko-Japońskiej Akademii Informatyki oraz wykładowcą w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk. Współpracuje z tak znanymi instytucjami, jak Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, Muzeum Łazienki Królewskie, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Narodowy Instytut Fryderyka Chopina, Narodowe Archiwum Filmowe, Instytut J. Grotowskiego oraz Instytut Teatralny. Jest producentem i wykonawcą spektakli teatralnych w Polsce, Japonii, Austrii, Francji i Niemczech.


